Κάθε φορά που νιώθουμε αδικημένοι ή τσαντισμένοι από κάτι, είτε αυτό το "κάτι" είναι κάτι σοβαρό είτε μια βλακεία και μισή, ή και όταν θέλουμε να το παίξουμε έξυπνοι κι ας μην είμαστε, πάντα φροντίσουμε να πετάμε προϊστορικές επικές ατάκες, που για κάποιον λόγο καταρρέουν αν τις καλοσκεφτούμε. "Έλα εδώ αν είσαι άντρας, ρε!". Να υποθέσω ότι το θάρρος είναι αποκλειστικά και μόνο γνώρισμα των αντρών, σωστά; Ότι οι γυναίκες είναι αδύναμες και φοβιτσιάρες, ε; Κάτι τέτοιες αηδίες λέτε, Ελληναράδες μου, και μετά αναρωτιέστε πού βρίσκουν πάτημα οι πωρωμένες "φεμινίστριες" να ξερνάνε μίσος και χαζομάρα.
Μία άλλη επική ατάκα; "Θα γυρίσει ο τροχός". Και κάθε φορά, η ίδια ιστορία. Υπογράφει η κυβέρνηση και 5ο μνημόνιο/μνημόσυνο; "Θα γυρίσει ο τροχός". Χάνουμε τη δουλειά μας; "Θα γυρίσει ο τροχός". Κερδίζει ο γείτονας το λαχείο; "Θα γυρίσει ο τροχός". Χάνει η αγαπημένη μας ομάδα στο ποδόσφαιρο; "Θα γυρίσει ο τροχός". Γράφει νέο τραγούδι ο Καρβέλας; "Θα γυρίσει ο τροχός". Μας κοροϊδεύουν οι εταιρίες καφέ, που μας σερβίρουν "σκέτο καφέ", ενώ έχει μέσα καφέ, νερό και γάλα; "Θα γυρίσει ο τροχός". "Ρόδα είναι και γυρίσει", λέμε ότι είναι η ζωή. Και όχι, δεν αναφέρομαι στη Ζωή (και κότα) Λάσκαρη. Η ζωή γυρίζει, ο χρόνος γυρίζει, και ο "σκέτος καφές" που παρήγγειλα τον γύριζα εκεί απ' όπου ήρθε.
Και εδώ ο εγκέφαλος μου κάνει κάτι, που εδώ και πολλά χρόνια έχει μάθει να μην κάνει. Να σκέφτεται. Και σκέφτομαι. Γιατί ο τροχός πρέπει να γυρίζει; Τι το ιδιαίτερο έχει ο τροχός που τον κάνει να γυρίζει; Στο κάτω κάτω, όλα τα σχήματα γυρίζουν, αλλά γιατί έχουμε τέτοια εμμονή με τον τροχό; Γιατί όχι με το τετράγωνο ή με το τρίγωνο; Τι, ή ποιος, κάνει τον τροχό να γυρίζει; Τον γυρίζουμε εμείς, ή κάποιος συμπαντικός φαρσέρ; Και το σημαντικότερο απ' όλα, είμαστε σίγουροι ότι γυρίζει; Και αν ναι, θέλουμε να γυρίζει; Μας συμφέρει να γυρίζει; Είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να γυρίζει;
Είπαμε, "ρόδα είναι και γυρίσει". "Θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει ο φτωχός". Ο τροχός γύρισε, ο φτωχός χόρτασε. Τέλος; Αυτό ήταν; Όχι βέβαια. Ο τροχός εξακολουθεί να γυρίσει. Κλάψτε τον φτωχό, σειρά του πλούσιου να χορτάσει. Επιμένουμε, λες και ο τροχός μας ανήκει, λες και μπορούμε να τον ελέγξουμε. "Θα ξαναγυρίζει ο τροχός, θα ξαναχορτάσει ο φτωχός". Ξαναγυρνά ο τροχός, ξαναχορταίνει ο φτωχός. Αλλά ο κερατάς ο τροχός γυρνά ξανά και ξανά, ασταμάτητα, χωρίς έλεος για κανέναν, σαν φίδι που δαγκώνει την ουρά του. Το κακόμοιρο το φίδι, πόνεσε η ουρίτσα του.
Μα μισό λεπτό. Ο τροχός μπορεί να κάνει κάτι που κανένα άλλο σχήμα δεν μπορεί να κάνει. Όχι μόνο μπορεί να περιστρέφεται γύρω απ' τον εαυτό του, αλλά μπορεί και να κινείται μπροστά, σαν μια μπάλα που κυλά ασταμάτητα σε μια κατηφόρα. Και η μπάλα τι είναι; Άπειροι τροχοί τοποθετημένοι κάθετα μεταξύ τους. Να κάτι που κανένα δισδιάστατο πλασματάκι δεν μπορεί να καταλάβει. Ο τροχός κινείται μπροστά, προς το μέλλον, ασταμάτητα, αλλά και πάλι επαναλαμβάνεται και περιστρέφεται γύρω απ' τον εαυτό του. Σαν την κίνηση της Γης σε σχέση με τον Γαλαξία μας. Μπορεί ο πλανήτης μας να βρίσκεται σε ελλειπτική τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο, αλλά και ο Ήλιος κινείται γύρω απ' το κέντρο του Γαλαξία μας. Αποτέλεσμα; Μια σπειροειδή τροχιά, όπως μας αρέσει να φανταζόμαστε και την πορεία του ανθρώπου. 2 βήματα μπροστά, 1 πίσω.
Μα σε αντίθεση με τη τροχιά της Γης, εμείς οι άνθρωποι κολλήσαμε στο 1 βήμα μπροστά και 1 πίσω. Ο δικός μας τροχός είναι σταματημένος και απλώς περιστρέφεται. Κάθε χρόνο, τα ίδια. Κάθε μέρα, τα ίδια. Κάθε φορά, τα ίδια. Λέμε πως όλα αλλάζουν, αλλά όλα παραμένουν ίδια. Λέτε να μην είμαστε παρά μαριονέτες ενός κοσμικού πλακατζή, που μας έχει δέσει πάνω σε μια ακίνητη ρόδα και έχει χεστεί στο γέλιο με τα χάλια μας;
Ανακύκλωση, επανάληψη, επιστροφή. Ρόδα είναι και γυρίσει. Και θα συνεχίσει να γυρίζει, να σπάει πλάκα μ' εμάς και να μας trollάρει μέχρι να σκάσουμε. Εκτός κι αν βρούμε τρόπο να ξεφύγουμε απ' τη μιζέρια μας, να δραπετεύσουμε απ' τον τροχό. Ή να τον σταματήσουμε. Ή ακόμη και να σπάσουμε τον τροχό... αν όντως υπάρχει κάποιος κοσμικός τρόχος και δεν τον έχουμε φτιάξει εμείς οι ίδιοι με τη μικρότητά μας. Κι όπως θα έλεγε και η Νταινέρυς στο Game of Thrones: "I’m not going to stop the wheel. I’m going to break the wheel".
Κι εγώ ακόμη περιμένω τον σκέτο καφέ μου. Α ναι, το ξέχασα. Δεν πίνω καφέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου