Σήμερα θα σχολιάσουμε ένα βίντεο και θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, αν και αυτό ίσως να μην είναι απαραίτητο. Όμως πριν δούμε μαζί το βίντεο, μια προειδοποίηση. Μη φάτε τίποτα και μη δείτε το βίντεο λίγο αφού έχετε φάει. Απλά μην το κάνετε. ΟΚ; Πάμε.
Προσπερνώντας το... ενδιαφέρον λεξιλόγιό του φίλου μας, θα δούμε ότι το βίντεο αυτό δε μιλάει για κάτι ξεκάθαρο και συγκεκριμένο. Δε μας κάνει λιανά τι θέλει να μας πει. Ακόμη και ο Kakos Xamos δυσκολεύτηκε να καταλάβει τι έλεγε τόση ώρα. Όμως αυτά τα τόσο γενικά και αυθόρμητα βίντεο έχουν μια χάρη. Σου δίνουν την ευκαιρία να βγάλεις ένα συμπέρασμα (ίσως άσχετο απ' αυτό που μπορεί να είχε κατά νου ο μουσάτος φίλος μας, αν φυσικά είχε), χρησιμοποιώντας το βίντεο ως καμβά για να ζωγραφίσεις πάνω του τις δικές σου ιδέες και τους δικούς σου προβληματισμούς. Τροφή για σκέψη και αναζήτηση. που μπορεί να πυροδοτήσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις με άτομα τα οποία εκτός Διαδικτύου δε θα ήξερες καν ότι υπάρχουν. Ή απλά να αποτελέσει μια καλή αφορμή για να βγάλεις ένα άκυρο συμπέρασμα και να δείξεις σε όλους το πόσο "καλλιεργημένος" και "ψαγμένος" νιώθεις, τραβώντας τα ψηφιακά βλέμματα και κάνοντας τους πάντες να ψαρώνουν. Ή απλά υλικό για το κανάλι σου, όπου απλά θα πάρεις το βίντεο και θα το κράξεις στεγνά για να πάρεις προβολές και likes.
Καθώς έβλεπα το βίντεο, προσπαθούσα να καταλάβω τι ήθελε να πει τόση ώρα. Και νομίζω πως έβγαλα ένα συμπέρασμα. Υποθέτω ότι ο μουσάτος φίλος μας αναφερόταν στον επαγγελματικό ρατσισμό, στην ψεύτικη ισότητα που μας αρέσει να μασάμε, και στην υπευθυνότητα των "βρόμικων" επαγγελμάτων. Επιτρέψτε μου να σας πω τι εννοώ.
Από παιδιά μας απειλούνε γονείς και δάσκαλοι ότι αν δεν πάρεις καλούς βαθμούς και δεν είσαι καλύτερος απ' τ' άλλα τα παιδάκια (λες και το σχολείο-γυμνάσιο-λύκειο-πανεπιστήμιο είναι αρένα), θα καταντήσεις αγρότης, σκουπιδιάρης, ηλεκτρολόγος ή υδραυλικός, αντί να γίνεις δικηγόρος, τραγουδιστής ή CEO σε εταιρία που πλέον θα έχει χρεοκοπήσει λόγω των μέτρων "σωτηρίας" της οικονομίας μας. Όμως, ποιος θα σου φέρει φαγητό στο πιάτο σου; Ποιος θα φροντίσει να είναι οι δρόμοι καθαροί, για να μην πάθεις πανούκλα; Ποιος θα σιγουρευτεί ότι θα έχεις ψυγείο αναμμένο και τρεχούμενο νερό; Ο δικηγόρος; Ο τραγουδιστής; Ο άνεργος πλέον CEO; Ή κάποιος απ' τα "βρώμικα" επαγγέλματα; Εκνευριζόμαστε όταν ο σερβιτόρος άργησε 2 λεπτά να μας φέρει το παστίτσιο, αλλά έχουμε σκεφτεί πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του; Μας έχει περάσει από το νου να βρεθούμε στη θέση του, έστω και για λίγο; Ή απλά έχουμε μάθει να μιλάμε για ισότητα εκ του ασφαλούς;
Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο φίλος μας κάποια στιγμή αναφέρθηκε με ειρωνικό τρόπο στην ισότητα. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει! Φωνάζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι, αλλά φοβόμαστε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που συνεπάγονται με την ισότητα. Ισότητα μεταξύ ανθρώπων, αρκεί να μην πάρουμε εμείς τη σκούπα για να καθαρίζουμε τους δρόμους, ή το μυστρί για να χτίσουμε σπίτια και σχολεία. Ας το κάνουν κάποιοι άλλοι. Εμείς θα καθόμαστε στην άνετη καρέκλα μας (που κάποιος "κακομοίρης" ξυλουργός την έφτιαξε) με το δροσερό μας air condition (που κάποιος "φουκαράς" ηλεκτρολόγος εγκατέστησε) και θα μιλάμε για ισότητα. Ειδικά όταν έχουμε κάτι να κερδίσουμε απ' αυτήν, γιατί πλέον η ισότητα εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις του τύπου "πέθανε η κατσίκα μου, να πεθάνει και του γείτονα". Μάλλον είχε δίκιο ο Τζωρτζ Όργουελ στο βιβλίο του "Η Φάρμα των Ζώων" που έγραψε: "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".
"Γενικά οι άνθρωποι είναι αγνώμονες, ασταθείς και υποκριτές. Προτιμούν να αποφεύγουν τον κίνδυνο και είναι αχόρταγοι για κέρδος."
- Νικολό Μακιαβέλι
Λέμε ότι κάποιος κάνει ένα "κατώτερο" επάγγελμα επειδή δεν έχει άλλη επιλογή, για να ταΐσει τα παιδιά του ή για να πληρώνει το νοίκι. Αποκλείεται, όμως, να το κάνει κάνεις από καθήκον και ευθύνη, και όχι μόνο για να βγάζει τα προς το ζην; Αποκλείεται κάποιος να επέλεξε να γίνει ηλεκτρολόγος και να του αρέσει αυτό που κάνει, επειδή έτσι νιώθει πιο χρήσιμος ή απλά επειδή του αρέσει να επιδιορθώνει πράγματα; Επειδή κάποιος είναι λοστρόμος, αγρότης ή οικοδόμος, σημαίνει ότι απέτυχε στη ζωή του και ότι είναι άξιος χλευασμού; Και πετυχημένος ποιος είναι; Αυτός που φοράει ακριβά ρούχα και βγάζει εκατομμύρια, απλά με το να κάθεται στο γραφείο και να τα ξύνει με κασμά; Ένα όμορφο μοντέλο-γλάστρα, που υπάρχει απλά και μόνο για να ομορφαίνει το χώρο; Ή αυτός που ζει εις βάρος των άλλων με το να τους κοροϊδεύει κατάμουτρα και να χέζεται στο τάλιρο με τα επικίνδυνα ψέματα που τους πουλάει; Είμαι σίγουρος ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας οδοκαθαριστής, που κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά για να μη δει την πόλη του πνιγμένη στα σκουπίδια και στα βοθρολύματα. "Είναι δύσκολη δουλειά, μα κάποιος πρέπει να την κάνει. Κι αυτός ο κάποιος θα είμαι εγώ. Κι ας φάω βρομιές. Αρκεί να μην τις φάει το παιδί μου ή το παιδί κανενός".
Βέβαια, δεν αποκλείεται το συμπέρασμά μου να είναι λάθος. Για παράδειγμα, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιεί παρομοιώσεις, να είναι μεταφορικά όλα αυτά που λέει. Δεν αποκλείεται οι τελευταίες του ερωτήσεις να είναι ρητορικές, για να μας βάλει να σκεφτούμε σε ποια κατηγορία θέλουμε και πρέπει να ανήκουμε, και αν μπορούμε να γίνουμε "καθαριστές" και όχι "βρωμιστές". Ή μπορεί η αλήθεια να είναι κάπου στη μέση. Ή κάπου αλλού. Ή πουθενά, να μην υπάρχει καν αλήθεια και συμπέρασμα, και απλώς να παίρνουμε στα σοβαρά κάποιον που τα έχει χάσει. Ή και όχι. Μερικές φορές, από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Όλο αυτό μου θυμίζει κάτι που είχε πει ο Βούλγαρος κομμουνιστής Γκεόργκι Δημητρώφ. Όποιος δε θέλει να είναι το αμόνι, θα πρέπει να γίνει το σφυρί. Θα μου επιτρέψετε να το παραφράσω λιγάκι, εμπνευσμένος από συμβουλές του Ιταλού συγγραφέα Νικολό Μακαβέλι, και με κίνδυνο να τρίξουν τα κόκαλα του Δημητρώφ. Αν κάποιος θέλει να γίνει το σφυρί, θα πρέπει να γίνει και το αμόνι. Αν θέλεις έναν πιο καθαρό κόσμο για σένα και τα παιδιά σου, θα χρειαστεί να λερώσεις λίγο τα χέρια σου. Κι αν μπορούμε να είμαστε βρομύλοι, μπορούμε να είμαστε και καθαριστές. Τι μας εμποδίζει;
Επί της ευκαιρίας, ένα μεγάλο μπράβο στον Kako Xamo που δεν κατέφυγε στον χλευασμό και στο κράξιμο, όπως θα έκαναν στη θέση του κάποιοι άλλοι YouTubers. Και ναι, έχω στο νου μου παραδείγματα από ψηφιακά κοράκια, που αποφοίτησαν από σχολές τύπου "Θέμος Αναστασιάδης" και "Νίκος Μουρατίδης", και το μόνο πράγμα που ξέρουν να κάνουν είναι να κοροϊδεύουν όποιον βρουν μπροστά τους, απλά και μόνο για να μπουν στα trends του YouTube και να πουλήσουν μούρη. Χίλιες φορές ένας σκουπιδιάρης! Πολύ πιο χρήσιμος και πετυχημένος από έναν διάττοντα κοράκι του Διαδικτύου.
Προσπερνώντας το... ενδιαφέρον λεξιλόγιό του φίλου μας, θα δούμε ότι το βίντεο αυτό δε μιλάει για κάτι ξεκάθαρο και συγκεκριμένο. Δε μας κάνει λιανά τι θέλει να μας πει. Ακόμη και ο Kakos Xamos δυσκολεύτηκε να καταλάβει τι έλεγε τόση ώρα. Όμως αυτά τα τόσο γενικά και αυθόρμητα βίντεο έχουν μια χάρη. Σου δίνουν την ευκαιρία να βγάλεις ένα συμπέρασμα (ίσως άσχετο απ' αυτό που μπορεί να είχε κατά νου ο μουσάτος φίλος μας, αν φυσικά είχε), χρησιμοποιώντας το βίντεο ως καμβά για να ζωγραφίσεις πάνω του τις δικές σου ιδέες και τους δικούς σου προβληματισμούς. Τροφή για σκέψη και αναζήτηση. που μπορεί να πυροδοτήσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις με άτομα τα οποία εκτός Διαδικτύου δε θα ήξερες καν ότι υπάρχουν. Ή απλά να αποτελέσει μια καλή αφορμή για να βγάλεις ένα άκυρο συμπέρασμα και να δείξεις σε όλους το πόσο "καλλιεργημένος" και "ψαγμένος" νιώθεις, τραβώντας τα ψηφιακά βλέμματα και κάνοντας τους πάντες να ψαρώνουν. Ή απλά υλικό για το κανάλι σου, όπου απλά θα πάρεις το βίντεο και θα το κράξεις στεγνά για να πάρεις προβολές και likes.
Καθώς έβλεπα το βίντεο, προσπαθούσα να καταλάβω τι ήθελε να πει τόση ώρα. Και νομίζω πως έβγαλα ένα συμπέρασμα. Υποθέτω ότι ο μουσάτος φίλος μας αναφερόταν στον επαγγελματικό ρατσισμό, στην ψεύτικη ισότητα που μας αρέσει να μασάμε, και στην υπευθυνότητα των "βρόμικων" επαγγελμάτων. Επιτρέψτε μου να σας πω τι εννοώ.
Από παιδιά μας απειλούνε γονείς και δάσκαλοι ότι αν δεν πάρεις καλούς βαθμούς και δεν είσαι καλύτερος απ' τ' άλλα τα παιδάκια (λες και το σχολείο-γυμνάσιο-λύκειο-πανεπιστήμιο είναι αρένα), θα καταντήσεις αγρότης, σκουπιδιάρης, ηλεκτρολόγος ή υδραυλικός, αντί να γίνεις δικηγόρος, τραγουδιστής ή CEO σε εταιρία που πλέον θα έχει χρεοκοπήσει λόγω των μέτρων "σωτηρίας" της οικονομίας μας. Όμως, ποιος θα σου φέρει φαγητό στο πιάτο σου; Ποιος θα φροντίσει να είναι οι δρόμοι καθαροί, για να μην πάθεις πανούκλα; Ποιος θα σιγουρευτεί ότι θα έχεις ψυγείο αναμμένο και τρεχούμενο νερό; Ο δικηγόρος; Ο τραγουδιστής; Ο άνεργος πλέον CEO; Ή κάποιος απ' τα "βρώμικα" επαγγέλματα; Εκνευριζόμαστε όταν ο σερβιτόρος άργησε 2 λεπτά να μας φέρει το παστίτσιο, αλλά έχουμε σκεφτεί πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του; Μας έχει περάσει από το νου να βρεθούμε στη θέση του, έστω και για λίγο; Ή απλά έχουμε μάθει να μιλάμε για ισότητα εκ του ασφαλούς;
Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ο φίλος μας κάποια στιγμή αναφέρθηκε με ειρωνικό τρόπο στην ισότητα. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει! Φωνάζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι, αλλά φοβόμαστε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που συνεπάγονται με την ισότητα. Ισότητα μεταξύ ανθρώπων, αρκεί να μην πάρουμε εμείς τη σκούπα για να καθαρίζουμε τους δρόμους, ή το μυστρί για να χτίσουμε σπίτια και σχολεία. Ας το κάνουν κάποιοι άλλοι. Εμείς θα καθόμαστε στην άνετη καρέκλα μας (που κάποιος "κακομοίρης" ξυλουργός την έφτιαξε) με το δροσερό μας air condition (που κάποιος "φουκαράς" ηλεκτρολόγος εγκατέστησε) και θα μιλάμε για ισότητα. Ειδικά όταν έχουμε κάτι να κερδίσουμε απ' αυτήν, γιατί πλέον η ισότητα εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις του τύπου "πέθανε η κατσίκα μου, να πεθάνει και του γείτονα". Μάλλον είχε δίκιο ο Τζωρτζ Όργουελ στο βιβλίο του "Η Φάρμα των Ζώων" που έγραψε: "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".
"Γενικά οι άνθρωποι είναι αγνώμονες, ασταθείς και υποκριτές. Προτιμούν να αποφεύγουν τον κίνδυνο και είναι αχόρταγοι για κέρδος."
- Νικολό Μακιαβέλι
Λέμε ότι κάποιος κάνει ένα "κατώτερο" επάγγελμα επειδή δεν έχει άλλη επιλογή, για να ταΐσει τα παιδιά του ή για να πληρώνει το νοίκι. Αποκλείεται, όμως, να το κάνει κάνεις από καθήκον και ευθύνη, και όχι μόνο για να βγάζει τα προς το ζην; Αποκλείεται κάποιος να επέλεξε να γίνει ηλεκτρολόγος και να του αρέσει αυτό που κάνει, επειδή έτσι νιώθει πιο χρήσιμος ή απλά επειδή του αρέσει να επιδιορθώνει πράγματα; Επειδή κάποιος είναι λοστρόμος, αγρότης ή οικοδόμος, σημαίνει ότι απέτυχε στη ζωή του και ότι είναι άξιος χλευασμού; Και πετυχημένος ποιος είναι; Αυτός που φοράει ακριβά ρούχα και βγάζει εκατομμύρια, απλά με το να κάθεται στο γραφείο και να τα ξύνει με κασμά; Ένα όμορφο μοντέλο-γλάστρα, που υπάρχει απλά και μόνο για να ομορφαίνει το χώρο; Ή αυτός που ζει εις βάρος των άλλων με το να τους κοροϊδεύει κατάμουτρα και να χέζεται στο τάλιρο με τα επικίνδυνα ψέματα που τους πουλάει; Είμαι σίγουρος ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας οδοκαθαριστής, που κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά για να μη δει την πόλη του πνιγμένη στα σκουπίδια και στα βοθρολύματα. "Είναι δύσκολη δουλειά, μα κάποιος πρέπει να την κάνει. Κι αυτός ο κάποιος θα είμαι εγώ. Κι ας φάω βρομιές. Αρκεί να μην τις φάει το παιδί μου ή το παιδί κανενός".
Βέβαια, δεν αποκλείεται το συμπέρασμά μου να είναι λάθος. Για παράδειγμα, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιεί παρομοιώσεις, να είναι μεταφορικά όλα αυτά που λέει. Δεν αποκλείεται οι τελευταίες του ερωτήσεις να είναι ρητορικές, για να μας βάλει να σκεφτούμε σε ποια κατηγορία θέλουμε και πρέπει να ανήκουμε, και αν μπορούμε να γίνουμε "καθαριστές" και όχι "βρωμιστές". Ή μπορεί η αλήθεια να είναι κάπου στη μέση. Ή κάπου αλλού. Ή πουθενά, να μην υπάρχει καν αλήθεια και συμπέρασμα, και απλώς να παίρνουμε στα σοβαρά κάποιον που τα έχει χάσει. Ή και όχι. Μερικές φορές, από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Όλο αυτό μου θυμίζει κάτι που είχε πει ο Βούλγαρος κομμουνιστής Γκεόργκι Δημητρώφ. Όποιος δε θέλει να είναι το αμόνι, θα πρέπει να γίνει το σφυρί. Θα μου επιτρέψετε να το παραφράσω λιγάκι, εμπνευσμένος από συμβουλές του Ιταλού συγγραφέα Νικολό Μακαβέλι, και με κίνδυνο να τρίξουν τα κόκαλα του Δημητρώφ. Αν κάποιος θέλει να γίνει το σφυρί, θα πρέπει να γίνει και το αμόνι. Αν θέλεις έναν πιο καθαρό κόσμο για σένα και τα παιδιά σου, θα χρειαστεί να λερώσεις λίγο τα χέρια σου. Κι αν μπορούμε να είμαστε βρομύλοι, μπορούμε να είμαστε και καθαριστές. Τι μας εμποδίζει;
Επί της ευκαιρίας, ένα μεγάλο μπράβο στον Kako Xamo που δεν κατέφυγε στον χλευασμό και στο κράξιμο, όπως θα έκαναν στη θέση του κάποιοι άλλοι YouTubers. Και ναι, έχω στο νου μου παραδείγματα από ψηφιακά κοράκια, που αποφοίτησαν από σχολές τύπου "Θέμος Αναστασιάδης" και "Νίκος Μουρατίδης", και το μόνο πράγμα που ξέρουν να κάνουν είναι να κοροϊδεύουν όποιον βρουν μπροστά τους, απλά και μόνο για να μπουν στα trends του YouTube και να πουλήσουν μούρη. Χίλιες φορές ένας σκουπιδιάρης! Πολύ πιο χρήσιμος και πετυχημένος από έναν διάττοντα κοράκι του Διαδικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου