Θυμάσαι;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας δεν επικοινωνούσαν καν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας γρύλισαν για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας μιλούσαν για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας σκάλισαν σε πέτρες ή οστά για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας έγραφαν σε χαρτί ή πάπυρο για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν μόνο τα τηλέφωνα για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας έστελναν ψηφιακά μηνύματα από υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν ολογράμματα και δωμάτια εικονικής πραγματικότητας για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας συνέδεαν κι ανέβασαν τη συνείδησή τους στο Παγκόσμιο Νευρωνικό Δίκτυο για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν εγκεφαλική τηλεπάθεια για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν χωροχρονική τηλεπάθεια για να επικοινωνήσουν;

Θυμάσαι τότε που οι πρόγονοί μας δεν είχαν ενοποιηθεί σε μια κοσμική οντότητα και έτσι έπρεπε να επικοινωνούν;

 

Θυμάσαι τότε που επικοινωνούσαμε; Φυσικά και θυμάσαι, γιατί ποτέ δεν σταματήσαμε να επικοινωνούμε. Πάντα θα επικοινωνούμε. Πάντα θα μιλάμε. Πάντα θα ανταλλάζουμε ιδέες. Εκτός κι αν γίνουμε ένα κι απλά ξεπεράσουμε την ανάγκη για επικοινωνία. Μέχρι τότε, το μέσο πάντα θα αλλάζει, μα η ανάγκη πάντα θα υπάρχει.