Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Σπασμένες γέφυρες ανάμεσα στα άστρα


Καλησπέρα, κάτοικοι της Γης. Μη φοβάστε, δεν έχω εχθρικούς σκοπούς. Έρχομαι ως φίλος. Είμαστε όλοι μας πολίτες του Σύμπαντος, άλλωστε. Όλοι μας αποτελούμαστε από τα ίδια αστρικής προέλευσης υλικά, ακολουθούμε τους ίδιους νόμους της Φύσης και ζούμε στο ίδιο Σύμπαν. Οι ανάγκες μας ίσως να διαφέρουν, αλλά δεν παύει όλοι μας να είμαστε κοσμικά αδέλφια, παιδιά των άστρων. Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που πολλοί από εσάς δεν έχετε καταλάβει, κάτι που φαίνεται και απ' τη συμπεριφορά σας απέναντι στον πλανήτη σας και στους άλλους κατοίκους της Γης. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που ακόμα κανένας δεν έχει έρθει σ' επαφή μαζί σας. Μα ίσως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, πολύ πιο τρομακτικοί απ' ό,τι θα θέλατε να πιστεύετε.

Επιτρέψτε μου να σας συστηθώ. Λέγομαι Σερένς Ταρκλ Νέημ. Είμαι ένας Αρχ Λεβ από τον πλανήτη Τέρελ Του Μίον, που περιστρέφεται γύρω από το άστρο Άλαν Μι. Ένα άστρο που εσείς το ξέρετε ως LHS 1140. Δεν ήρθα εδώ για να σας δώσω έτοιμη απάντηση, μα για να σας βοηθήσω και να σας προετοιμάσω στην επίλυση ενός γρίφου. Ενός γρίφου που εσείς τον αποκαλείτε "Παράδοξο του Φέρμι".

Σήμερα ξέρετε ότι το Σύμπαν στο οποίο ζούμε είναι πολύ μεγαλύτερο και γηραιότερο απ' ό,τι πιστεύατε κάποτε, ενώ παράλληλα ανακαλύψατε νερό και οργανικά μόρια σε πολλές γωνιές του Διαστήματος. Καλά υποψιάζεστε ότι δεν είναι δυνατόν μόνο στον δικό σας πλανήτη να έχει αναπτυχθεί ζωή και νοημοσύνη, και δικαίως αρνείστε να απορρίψετε το ενδεχόμενο να υπάρχουν ήδη πολιτισμοί πολύ πιο εξελιγμένοι απ' τον δικό σας. Όμως πού είναι; Γιατί δεν τους έχετε ανακαλύψει ακόμα; Γιατί δεν έχετε εντοπίσει ούτε ένα ψήγμα απ' την ύπαρξή τους; Γιατί κανείς δεν σας έχει επισκεφτεί;

Υπάρχουν πολλά ενδεχόμενα που σας κάνουν να νιώθετε μόνοι, και ίσως κάποιο απ' αυτά όντως να ισχύει στην περίπτωση σας. Ίσως δεν υπάρχει κανείς κοντά στο Ηλιακό σας Σύστημα που να μπορεί να σας στείλει κάποιο μήνυμα, πόσο μάλλον να σας επισκεφτεί. Οι Οράσιοι στο πιο κοντινό σας αστρικό σύστημα, τον Άλφα του Κενταύρου, θα μπορούσαν να σας κάνουν παρεούλα, μιας και είναι πολύ κοντά σ' εσάς. Αλλά δεν μπορούν. Όχι ακόμα, τουλάχιστον. Μόλις πρόσφατα ανακάλυψαν τη γραφή. Έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους. Ίσως απλώς να έτυχε να μην έχει σκοντάψει κανείς πάνω στον πλανήτη σας, τουλάχιστον όσο ζείτε. Ο γαλαξία μας είναι τεράστιος και αποτελείται από δισεκατομμύρια αστέρια που κινούνται γύρω απ' το κέντρο του. Βέβαια, εσείς υπάρχετε εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια. Είστε σίγουροι ότι η Γη δεν είχε δεχτεί ποτέ της επίσκεψη από αστρικούς εξερευνητές, όταν στον πλανήτη σας ζούσαν μαμούθ, στεγόσαυροι ή τριλοβίτες;

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο ενδεχόμενο. Να φταίτε εσείς. Όπως είπα και προηγουμένως, ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεστε και συμπεριφέρεστε δε σας κάνει καλό πρότυπο για νοήμων είδος. Δε σας τιμάει καθόλου. Λεηλατείτε και καταστρέφετε τον πλανήτη σας, για κάθε πρόβλημα καταφεύγετε στη βία και στις δεισιδαιμονίες, προσκυνάτε απαρχαιωμένους και θανάσιμους πλέον δεσμούς, και όλη σας η φιλοσοφία περιστρέφεται γύρω απ' το ασήμαντο σας "εγώ". Είστε πολύ βάρβαροι, πρωτόγονοι και ανώριμοι για να σας πάρει κάποιος στα σοβαρά, όπως εσείς δε θα παίρνατε ποτέ στα σοβαρά κάποιον που λέει συνέχεια ασυναρτησίες, κλωτσάει αθώα γατάκια, πετάει παντού σκουπίδια, και σκαλίζει τη μύτη του μπροστά σε γριούλες.

Όμως υπάρχει κι άλλη μια πιθανή εξήγηση, η οποία δραπετεύει συνεχώς απ' το μυαλό μας αλλά κι απ' το δικό σας. Ίσως ηθελημένα, και δε θα σας κατηγορήσω γι' αυτό. Ίσως επειδή τη θεωρούμε εξαιρετικά απίθανη, ένα απλό αστειάκι. Ή ίσως επειδή θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει αυτή η εξήγηση και ότι δε θα έπρεπε καν να υπάρχει. Αυτή η εξήγηση βασίζεται στο γεγονός ότι το Σύμπαν είναι τεράστιο και αρχαίο, γεμάτο παράξενα μυστικά και άγνωστα φαινόμενα. Ανεξερεύνητο, με απόκοσμες αλήθειες κρυμμένες πολύ καλά στις σκιές που χωρίσουν τ' αστέρια. Υπάρχουν πράγματα εκεί έξω που δεν έχετε ανακαλύψει ακόμα, και ίσως θα ήταν προτιμότερο και σοφότερο να μην τα ανακαλύψετε ποτέ. Πολλά μυστικά κρύβονται μέσα στο σκοτάδι του Διαστήματος, και ίσως θα ήταν καλύτερο να παραμείνουν κρυμμένα. Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μια πραγματική ιστορία. Ίσως έτσι καταλάβετε τι εννοώ.

Όλα άρχισαν πριν από μερικούς αιώνες, όταν οι πρόγονοί μας ξεκίνησαν επιτέλους το πρώτο μας επανδρωμένο διαστρικό ταξίδι. Ο στόχος μας ήταν το άστρο Τυμ Αλερμπίν, που απέχει απ' το ΑλανΜιακό μας Σύστημα μόλις 3 γήινα έτη φωτός. Τα διαστημικά μας τηλεσκόπια είχαν ανακαλύψει έναν κατοικήσιμο πλανήτη, κάνοντάς τον εξαιρετική επιλογή για την πρώτη μας διαστρική αποικία. Το επανδρωμένο σκάφος ήταν σχεδιασμένο να χρησιμοποιεί κινητήρες πυρηνικής σύντηξης, όπου μέρος του υδρογόνου που θα χρειαζότανε θα το λάμβανε απ' τον ίδιο τον διαστρικό χώρο. Μια τεχνολογία παρόμοια με το Bussard ramjet που είχατε σχεδιάσει πριν από μερικές δεκαετίες. Το διαστημόπλοιο θα ταξίδευε με το 20% της ταχύτητας του φωτός, άρα θα έφτανε στον προορισμό του σε μόλις 15 χρόνια. Για την αποτροπή ψυχολογικών προβλημάτων, αλλά και για τη μείωση κατανάλωσης πόρων κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όλο το γενναίο πλήρωμα έπρεπε να μπει σε θαλάμους κρυογονικής. Περιττό να σας πω πως η αναχώρησή του ήταν μια ιστορική στιγμή για τον πολιτισμό μας.


Την ευθύνη για την επιτήρηση του παγωμένου πληρώματος και για την ασφάλεια του ταξιδιού την είχε ένας κβαντικός υπολογιστής. Ο υπολογιστής διέθετε τεχνητή νοημοσύνη που όμοια της δεν έχετε ξαναδεί παρά μόνο σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Ο υπολογιστής ήταν προγραμματισμένος, εκτός των άλλων, να στέλνει μηνύματα και ενημερώσεις για την κατάσταση του ταξιδιού πίσω στον Τέρελ Του Μίον. Η απόσταση μεταξύ εμάς και των γενναίων εξερευνητών μας ολοένα και μεγάλωνε, με αποτέλεσμα τα σήματα να αργούσαν ολοένα και περισσότερο. Μα η άλλη εναλλακτική που είχαμε ήταν να περιμένουμε συνολικά 18 χρόνια, μέχρι να φτάσουν εκεί οι εξερευνητές μας, να μας στείλουν το σήμα, και τελικά να το λάβουμε. Το ταξίδι ήταν ήδη μεγάλο. Δε θέλαμε να περιμένουμε τόσο πολύ. Αν συνέβαινε κάτι, έπρεπε να το ξέρουμε όσο πιο σύντομα γινόταν. Ο χειρότερος φόβος μας ήταν να χάσουμε την επαφή μας με το σκάφος. Ακόμα και το πρώτο μας διαστρικό ταξίδι να μην ήταν, όλα έπρεπε να είναι στην εντέλεια. Και πράγματι, για τα πρώτα 10 χρόνια, όλα πήγαιναν καλά. Ο υπολογιστής έκανε τη δουλειά του. Παίρναμε σήματα απ' το σκάφος. Και ο ενθουσιασμός μας ήταν έτοιμος να εκραγεί απ' τις καρδιές μας, ξέροντας ότι γενναίες ψυχές διασχίσουν το απέραντο σκοτάδι του Διαστήματος για να μας ανοίξουν τις πύλες του Σύμπαντος. Στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα και έναν υπολογιστή.

Και ξαφνικά, σιωπή. Η επικοινωνία με το σκάφος διακόπηκε. Οριστικά. Ο χειρότερός μας φόβος έπαιρνε σάρκα και οστά. Μέσα σε μια στιγμή, χάσαμε κάθε επαφή με το διαστημόπλοιο. Μέσα σε μόλις μία στιγμή, η ελπίδα και η αισιοδοξία αντικαταστάθηκαν από φόβο και απελπισία. Οι ηρωικές ψυχές που στείλαμε εκεί έξω, καθώς και τα όνειρα για διαστρικά ταξίδια, αγνοώντουσαν.

Τι συνέβη στο διαστημόπλοιο; Γιατί χάθηκε η επαφή μαζί του; Ήταν κάποια προσωρινή δυσλειτουργία, όπου ο υπολογιστής θα την επιδιόρθωνε σύντομα; Δυστυχώς όχι. Ποτέ δε λάβαμε ούτε ένα σήμα απ' το σκάφος από τότε. Ο νους μας πήγαινε στα χειρότερα σενάρια. Ίσως ένα σφάλμα στον υπολογιστή αρκούσε για να καταστρέψει την αποστολή. Ίσως ξύπνησαν οι κοσμοναύτες μας απ' τον ψυχρό τους ύπνο, απροετοίμαστοι και παγιδευμένοι σ' ένα κονσερβοκούτι στο Διάστημα, 20 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά απ' το σπίτι τους. Το κακό δε θα αργούσε να γίνει. Ίσως πάλι το διαστημόπλοιο να συνετρίβη πάνω σ' ένα ουράνιο σώμα, όπως σ' έναν αστεροειδή, αν και ο υπολογιστής ήταν προγραμματισμένος να τα αποφεύγει, αν ποτέ του τα συναντούσε. Όμως υπήρχε και η ελπιδοφόρα σκέψη ότι η αποστολή συνεχίστηκε κανονικά. Οι επικοινωνία μπορεί να διακόπηκε, μα ίσως οι εξερευνητές μας να ήταν ζωντανοί και να συνέχισαν κανονικά το ταξίδι τους. Μα η αγωνία μας ήταν πολύ μεγάλη. Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε άλλα 8 χρόνια για να μάθουμε τι συνέβη. Θέλαμε απαντήσεις και τις θέλαμε τώρα. Και ευτυχώς, είχαμε ένα μέσο για να γίνει αυτό.

Ταυτόχρονα με την αποστολή αυτή, προετοιμάζαμε ένα ρομποτικό διαστημόπλοιο για να εξερευνήσει έναν άλλον αστρικό προορισμό. Το άστρο αυτό λεγόταν Ρι Εύνη και απείχε 15 έτη φωτός απ' το ΑλανΜιακό Σύστημα. Αρχική αποστολή του ρομπότ ήταν να μελετήσει το άστρο αυτό, μα τώρα τα σχέδια αλλάξανε. Το τροποποιήσαμε και του δώσαμε μια νέα αποστολή. Να βρει το επανδρωμένο διαστημόπλοιο και να βρει τι του συνέβη. Το ρομποτικό αυτό αστρόπλοιο ήταν ήδη εξοπλισμένο με βελτιωμένες μηχανές ramjet. Έτσι θα έφτανε στον προορισμό του ταχύτερα και θα έπιανε το διαστημόπλοιο σε περίπτωση που θα συνέχισε το ταξίδι του. Η έναρξη αυτής της αποστολής ξεκίνησε όχι με χαμόγελα και ενθουσιασμό, αλλά με αγωνία και στωική ψυχραιμία. Ξέραμε ότι τα διαστρικά ταξίδια θα ήταν δύσκολα και επικίνδυνα. Ίσως ήρθε η ώρα να πληρώσουμε το τίμημα της αισιοδοξίας μας.

Τα χρόνια πέρασαν και η στιγμή έφτασε. Το ρομποτικό αστρόπλοιο έφτασε επιτέλους στο επανδρωμένο. Οι κάμερες κατέγραφαν όσα έβλεπαν και οι αισθητήρες ανέλυαν κάθε δεδομένο. Τα αποτελέσματα έφτασαν στον Τέρελ Του Μίον. Και αυτό που αντικρίσαμε ήταν αποκαρδιωτικό. Το πιο αισιόδοξο σενάριο θρυμματίστηκε. Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο ήταν κατεστραμμένο. Έμοιαζε σαν κάτι να το χτύπησε απ' έξω. Το ρομπότ πλησίασε το σκάφος και έστειλε ένα μικρό drone για να εξερευνήσει το εσωτερικό του. Δε βρήκε ενδείξεις ότι κάτι συνέβη μέσα στο διαστημόπλοιο, όπως ένα απότομο ξύπνημα του πληρώματος και μια κοσμική ανταρσία. Οι γενναίοι εξερευνητές μας παρέμειναν μέσα στους κρυογονικούς τους θαλάμους, στον παγωμένο τους ύπνο, περιμένοντας να φτάσουν στον προορισμό τους, που μάλλον δε θα έφταναν ποτέ τους. Ούτε υπήρχαν ορατές ενδείξεις δυσλειτουργίας του υπολογιστή και του συστήματος επικοινωνίας. Ό,τι και να συνέβη στο σκάφος, προήλθε απ' έξω. Απ' το βασίλειο του σκότους. Η εικόνα των κοιμισμένων κοσμοναυτών μας και του τσακισμένου σκάφους ράγισε και τις πιο σκληρές καρδιές.

Και μέσα σε μία στιγμή, η θλίψη μετατράπηκε σε τρόμο. Μια σκιά εμφανίστηκε απ' το πουθενά, καλύπτοντας το διαστημόπλοιο από πίσω. Και η εικόνα χάθηκε ξαφνικά, μαζί με κάθε μορφής επικοινωνία με το ρομπότ.

Το όνειρό μας ν' αγγίξουμε τ' αστέρια μετατράπηκε σε εφιάλτη. Ο κόσμος είχε πανικοβληθεί, μα η λογική και η ψυχραιμία έπρεπε να πρυτανεύσουν για να λύσουμε αυτό το μυστήριο. Η πρώτη μας σκέψη ήταν ότι και τα δύο διαστημικά σκάφη χτυπήθηκαν από αστεροειδή, από κομήτη, ή ακόμη και από κάποιον αδέσποτο πλανήτη. Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι ελάχιστες, λόγω των τεράστιων αποστάσεων που κυριαρχούν στο Διάστημα, μα όχι και μηδενικές. Όμως οι αναλύσεις και οι εικόνες που πρόλαβε να στείλει το ρομπότ δε δείχνουν ότι, τουλάχιστον, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο όντως συγκρούστηκε με κάποιο στέρεο ουράνιο σώμα. Άλλη μια υπόθεση ήταν ότι τα σκάφη πλησιάσανε μια περιπλανώμενη μαύρη τρύπα, που τα κατέστρεψε με τη βαρύτητά της ή στέλνοντας κάτι καταπάνω τους. Σαρώσαμε αυτή την περιοχή με τα καλύτερά μας τηλεσκόπια για να την εντοπίσουμε. Αν όντως υπήρχε εκεί μια μαύρη τρύπα, η βαρύτητά της θα την πρόδιδε. Παρόλα αυτά, δε βρέθηκε τίποτα. Πώς θα ήταν αυτό δυνατόν, άλλωστε; Είχαμε ήδη ερευνήσει την περιοχή αυτή πριν στείλουμε εκεί τα διαστημικά μας σκάφη. Αν όντως υπήρχε εκεί μια μαύρη τρύπα, θα την είχαμε ήδη ανακαλύψει. Είχε προταθεί και το ενδεχόμενο τα σκάφη αυτά να έπεσαν θύμα μιας συμπυκνωμένης ποσότητας ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας, που ίσως επηρέασε τις κάμερες του ρομπότ. Μα ακόμη και αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο. Τα διαστημικά μας σκάφη ήταν σχεδιασμένα για ν' αντέχουν και τις πιο ισχυρές ακτινοβολίες. Επίσης, δεν εντοπίσαμε ποτέ αυτή την ακτινοβολία.

Οι πιο λογικές υποθέσεις απορρίφθηκαν. Ούτε δυσλειτουργία, ούτε ανταρσία, ούτε σύγκρουση με αστεροειδή. Και τότε ήταν που άρχισε να ξυπνάει το άγχος και ο φόβος μας για το άγνωστο που καραδοκεί ανάμεσα στα άστρα. Ίσως ο δράστης να ήταν κάποιο άγνωστο φυσικό φαινόμενο. Ένα υποθετικό ουράνιο σώμα. Ίσως μια λευκή τρύπα, ένα αστεράκι παραδοξονίων ή σκοτεινής ύλης, ή ακόμη κι ένας σκοτεινός νάνος (μια υπόθεση που προκάλεσε ακόμη περισσότερα ερωτηματικά). Ίσως τα σκάφη συνάντησαν στο ταξίδι τους μια χωροχρονική ανωμαλία του Διαστήματος. Κάτι που δεν ξέραμε καν ότι υπήρχε ή ότι θα μπορούσε να υπάρχει. Κάτι που υπάρχει ανάμεσα στ' αστέρια και δεν το είχαμε ανακαλύψει ποτέ μας. Δεν προλάβαμε να το δούμε ή να το μελετήσουμε. Ό,τι και να ήταν, εμφανίστηκε και χτύπησε ξαφνικά.


Μα τα ίχνη που προκλήθηκαν στο επανδρωμένο σκάφος, το γεγονός ότι και τα δύο σκάφη καταστραφήκανε, και ο τρόπος με τον οποίο εμφανίστηκε αυτή η σκιά, πυροδότησε μια πολύ πιο παράξενη και τρομακτική υπόθεση. Ότι τα σκάφη αυτά δέχτηκαν επίθεση. Από κάτι. Όχι από αστεροειδή, ή από μαύρη τρύπα, ή ακόμη και από κάποιο υποθετικό αστέρι. Αλλά από κάτι άλλο. Ίσως ζωντανό. Που επιτέθηκε στα σκάφη μας.

Κάτι επιτέθηκε στα σκάφη μας!

Κάτι είναι εκεί έξω, ανάμεσα στα αστέρια. Και μας επιτέθηκε! Δεν ξέρουμε τι είναι, αλλά κατάφερε και τρομοκράτησε τους μελλοντικούς μας διαστρικούς αστροναύτες και τους έκανε να αρνηθούν να πάρουν μέρος στις επόμενες μας αποστολές πέρα απ' το πλανητικό μας σύστημα. Από τότε, κανένας Αρχ Λεβ δεν πέταξε έξω απ' το ΑλανΜιακό Σύστημα. Μόνο ρομπότ μπορούσαμε να στείλουμε στα άστρα. Ευτυχώς, μερικά κατάφεραν να φτάσουν στον προορισμό τους. Μερικά! Κάτι είναι εκεί έξω και προσπαθεί ακόμη και τώρα να αποτρέψει κι άλλες μας προσπάθειες να εξερευνήσουμε τ' αστέρια. Κάτι προσπαθεί να κόψει κάθε γέφυρα που προσπαθούμε να χτίσουμε ανάμεσα στα άστρα. Κάτι δε θέλει να εξερευνήσουμε και να επεκταθούμε πέρα απ' το πλανητικό μας σύστημα, μετατρέποντάς το σε μια φυλακή. Όμως τι είναι αυτό; Και γιατί το κάνει αυτό;


Δεν ξέρουμε τι είναι. Δεν ξέρουμε ποια είναι η φύση του. Δεν ξέρουμε αν είναι κάτι συνθετικό, οργανικό, ενεργειακό, χωροχρονικό, διαδιαστασιακό, ή ένας συνδυασμός των παραπάνω. Δεν ξέρουμε ούτε καν γιατί το κάνει αυτό. Οι εξηγήσεις πολλές. Η μία πιο τρομακτική απ' την άλλη. Ίσως είναι αρχαίες ρομποτικές μηχανές που εκτελούν λανθασμένες πλέον εντολές λόγο κάποιου σφάλματος που τους συνέβη στο παρελθόν, όπως ένας ρομποτικός εξερευνητής που μετατράπηκε σε εξολοθρευτή. Ίσως έχει νοημοσύνη, άρα ξέρει τι κάνει, ή είναι προγραμματισμένο, για να αποτρέπει τα διαστρικά ταξίδια για κάποιον πολύ σοβαρό λόγο. Ίσως κάτι πολύ άσχημο είχε συμβεί στο μακρινό παρελθόν του γαλαξία μας και δε θέλει να επαναληφθεί. Ίσως ακολουθεί μια διαφορετική ηθική, μια δεοντολογία τόσο ξένη που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Ίσως ακόμη και να θέλει να μας προστατέψει από κάτι πολύ πιο τρομακτικό, ή ακόμη και να έχει προσωπική έχθρα μαζί μας για κάποιον λόγο. Δεν ξέρουμε καν αν το κάνει όντως επίτηδες ή άθελά του, όπως εσείς άθελά σας πατάτε ταπεινά μυρμηγκάκια όταν οδηγείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Μπορεί να μην έχει καν ιδέα τι κάνει, να συμπεριφέρεται τυχαία, και ίσως αυτό να το κάνει πολύ πιο θανάσιμο.

Όπως καταλαβαίνετε, η έρευνα συνεχίζεται. Το γεγονός ότι κάποια σκάφη μας έφτασαν στον προορισμό τους μας δίνει ελπίδα. Ένα φως ελπίδας στο απέραντο σκοτάδι του Σύμπαντος. Υπάρχουν μάλιστα και σχέδια να στείλουμε στρατιωτικά διαστρικά ρομπότ, για να ερευνήσουν και να αντιμετωπίσουν ό,τι προσπαθεί να σπάσει τις γέφυρες που θέλουμε να χτίσουμε ανάμεσα στα άστρα, μα υπάρχει ο κίνδυνος να εξαγριωθεί και να χειροτερέψει η κατάσταση. Δεν έχω σκοπό να σας τρομάξω με την ιστορία μου, μα να σας προειδοποιήσω ότι η ίδια η πραγματικότητα είναι πολύ πιο τρομακτική από κάθε ιστορία που μπορεί να έχετε ακούσει. Σας στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί πληροφορήθηκα για το Breakthrough Starshot, ένα πρόγραμμα που έχετε για να στείλετε μικρά διαστημόπλοια στον Άλφα του Κενταύρου. Αν τελικά καταφέρετε να στείλετε πρεσβευτές του είδους σας (μηχανικούς ή οργανικούς) σε άλλα άστρα, και χάσετε κάθε επαφή μαζί τους, ίσως τότε να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια το λόγο γιατί κανείς δεν σας έχει επισκεφτεί ακόμα. Εύχομαι να μη σας συμβεί ποτέ αυτό. Μα αν σας συμβεί, να ξέρετε ότι δεν είστε οι μόνοι. Δεν είστε μόνοι. Αν καταφέρουμε να λύσουμε το μυστήριο, θα σας βοηθήσουμε. Γιατί ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τα τέρατα που κρύβονται στο σκοτάδι του Σύμπαντος, είναι το φως της λογικής και της αλληλεγγύης. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να χτίσουμε γέφυρες ανάμεσα στα άστρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου