Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022

Ένας νέος κόσμος είναι εφικτός


Η οικονομική κρίση κι η πανδημία του κορωνοϊού SARS-CoV-2 αποκάλυψαν το πραγματικό πρόσωπο του σημερινού πολιτικοοικονομικού συστήματος. Ένα πρόσωπο σάπιο, αηδιαστικό και τερατώδες. Ένα ζόμπι πίσω από μια καλοφτιαγμένη μάσκα, μονίμως διψασμένο για δύο μόνο εφήμερα πράγματα. Χρήμα κι εξουσία. Και θα τα έχει με κάθε μέσο, θυσιάζοντας τα πάντα. Περιβάλλον, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δικαιώματα, αλληλεγγύη, λογική, αγάπη. Όλα καταβροχθίζονται, όλα υποβιβάζονται, όλα ξεφτιλίζονται, όλα ροκανίζονται και καταστρέφονται απ' αυτό το ζόμπι, που το μόνο που ξέρει και θέλει να κάνει είναι να ξερνά μόλυνση, μίσος, πολέμους, ρατσισμό, αδικία, φτώχεια, εκμετάλλευση, κοροϊδία, φόβο και υποταγή σε κάθε του βήμα.

Η υπερθέρμανση της Γης, η ελεύθερη πτώση της βιοποικιλότητας, η καταβρόχθιση των φυσικών πόρων απ' τους λίγους, η εξαθλίωση των πολλών, η καταπάτηση ελευθεριών και δικαιωμάτων, η υποβάθμιση της υγείας και της παιδείας, η άνοδος του φασισμού και του σκοταδισμού, η ισοπέδωση πνευματικών αξιών απ' τον οδοστρωτήρα του ρηχού υλισμού, η μόνιμη πλύση εγκεφάλου για διανοητικό εφησυχασμό και για αγορά πλαστικών σκουπιδιών, ο σκόπιμος επιστημονικός αναλφαβητισμός, οι συνεχείς ροχάλες στην ίδια τη ζωή, όλα αυτά δείχνουν ότι τα πράγματα στο κοντινό μέλλον θα χειροτερέψουν. Και το ζόμπι δε νοιάζεται.

Το ζόμπι πάει προς τον γκρεμό, μαζί με εμάς. Καταρρέει μπροστά μας και παίρνει κι εμάς μαζί του, έχοντας παράλληλα το θράσος να κατηγορεί εμάς για την πτωτική πορεία και τη μοίρα του είδους μας. Κι εμείς σαν υπνωτισμένα ζώα συνεχίσουμε να σκύβουμε το κεφάλι μας, να αποδεχόμαστε μια μοίρα που κάποιοι διάλεξαν για εμάς, και να επαναλαμβάνουμε το χιλιομασημένο μάντρα "ο άνθρωπος είναι κακός απ' τη φύση του και δε θα αλλάξει ποτέ" λες κι είμαστε κασετόφωνα, χωρίς να κάνουμε απολύτως τίποτα γι' αυτό. Το πολύ πολύ να θυμώσουμε για λίγο. Και μετά πίσω στη ρουτίνα.

Κι αυτή η ρουτίνα έχει ημερομηνία λήξης. Η κατάσταση απλώς δεν πάει άλλο. Το ζόμπι είναι καταδικασμένο από μόνο του να πεθάνει, σαν μανιακός μηχανοδηγός που οδηγεί το τρένο του προς έναν τοίχο. Μόνη λύση είναι να πηδήξουμε απ' τα βαγόνια. Αλλά μετά τι; Γλυτώσαμε την πρόσκρουση, αλλά μετά τι θα κάνουμε; Όλα τα πολιτικά συστήματα έχουν αποτύχει. Όλα τα οικονομικά δόγματα έχουν αποτύχει. Όλα τα φιλοσοφικά-κοινωνικά ρεύματα έχουν αποτύχει. Εκτός κι αν δοκιμάσουμε να δημιουργήσουμε μια νέα φιλοσοφία, μια νέα στρατηγική, ένα νέο οικουμενικό όραμα. Μια νέα κοινωνία που θα έχει:

- Έναν νέο τρόπος σκέψη κι εκπαίδευσης, βασισμένος αυτή τη φορά στη λογική και στην επιστημονική μεθοδολογία.

- Ένα νέο πολιτισμικό ρεύμα, που θα βλέπει τους ανθρώπους σαν μια ενωμένη οικογένεια κι όχι σαν ανταγωνιστές.

- Μια νέα οικονομία, αυτή τη φορά βασισμένη στους φυσικούς πόρους και στις δυνατότητες της Μητέρας Γης, όπου όλοι θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε ό,τι χρειάζονται χωρίς την ανάγκη χρημάτων κι εμπορίου.

- Μια νέα "κυβέρνηση", αυτή τη φορά βασισμένη στην εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και στις δυνατότητες των υπολογιστών, χωρίς πρωθυπουργούς, νόμους, μπάτσους και φυλακές.

- Μια νέα κλίμακα δράσης, που θα αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους κι όλα τα πλάσματα της Γης, χωρίς να περιορίζεται από σύνορα, θρησκείες κι έθνη.

- Μια νέα δυναμική, που θα κοιτά μπροστά, θα εξελίσσεται, θα λύνει προβλήματα και θα ωθεί την ανθρωπότητα σε ορίζοντες που δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε σήμερα.

Δεν είναι ουτοπία, δεν είναι όνειρο θερινής νυκτός, δεν είναι σοσιαλισμός/κομμουνισμός. Είναι κάτι που μπορεί ήδη να υπάρξει. Κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει, κι ας μην το δείχνουν τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης. Είναι το Venus Project, μια στρατηγική παγκόσμιας κλίμακας που προτείνει τον πλήρη επανασχεδιασμό του ανθρώπινου πολιτισμού μέσω της υπεύθυνης χρήσης των δύο πιο ισχυρών μας εργαλείων, της νοημοσύνης μας και της κοινωνικότητας μας. Τα blueprints για έναν πολιτισμό πέρα απ' την πολιτική, τη φτώχεια και τον πόλεμο υπάρχουν ήδη. Και δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα από κάποιον "μεσσία".

Την αρχή έκανε ένας Αμερικανός επιστήμονας, αρχιτέκτονας, κοινωνικός μηχανικός και φουτουριστής, ο Ζακ Φρέσκο (1916-2017). Ο άνθρωπος αυτός δεν έπαψε ποτέ στη ζωή του να αναζητά το καλύτερο για την ανθρωπότητα, δίνοντάς μας τα σχέδια για έναν κόσμο αφθονίας, κατανόησης, αειφορίας και ελευθερίας. Έναν "αναρχικό" κόσμο, χωρίς την ανάγκη για χρήματα, πολέμους, φτώχεια και διαφθορά. Χωρίς την ανάγκη πολιτικών, αστυνόμευσης, στρατών, συνόρων, φυλακών. Έναν κόσμο που όλοι θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε ό,τι επιθυμούν, χωρίς το κυνήγι του μεροκάματου και τον φόβο της απόλυσης. Όπου οι μηχανές θα κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά, απελευθερώνοντας τον Άνθρωπο από κάθε μορφής τυραννία, ανοίγοντας το δρόμο για την τεχνολογική, διανοητική και πνευματική εξέλιξή του. Όπου όλοι οι άνθρωποι σ' όλη τη Γη θα έχουν το καλύτερο δυνατόν βιοτικό επίπεδο, με ταυτόχρονα το χαμηλότερο δυνατόν περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Έναν κόσμο όχι τέλειο (μιας και δεν υπάρχει καν κάτι τέτοιο), αλλά πολύ πιο ευέλικτο, πολύ πιο ανθρώπινο, και πολύ καλύτερο απ' τον σημερινό. Και χάρη στα σύγχρονα μέσα, αυτός ο κόσμος είναι πλέον εφικτός.

Ανακαλύψτε αυτόν τον κόσμο στην ιστοσελίδα https://www.thevenusproject.com/ και στο προφίλ του στο Facebook The Venus Project - Global

Σας αρέσει; Εγώ το έφτιαξα με λίγο Photoshop. Χρησιμοποιήστε το ελεύθερα. Απλά μην πείτε ότι το φτιάξατε εσείς γιατί θα 'ναι ψέμα :Ρ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου