Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2022

Άγγελοι και θεοί του χωροχρόνου

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από "βαρετές" θεωρίες που γίνονται συναρπαστικές πράξεις και μετατρέπονται σε καταπληκτικές εφαρμογές που αλλάζουν τη ζωή μας. Ένα απ' τα καλύτερα παραδείγματα είναι οι θεωρητικές εργασίες του Alan Turing που οδήγησαν στη γέννηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, περισσότερα για το οποίο μπορεί να μας πει κι ο Mikeius στην αριστουργηματική του σειρά What The Fact.

 
 
Αφού λοιπόν το παρελθόν είναι γεμάτο από "περιττές" και "βαρετές" θεωρίες που όμως έχουν αλλάξει τη ζωή μας, γιατί να μην ξανασυμβεί και στο μέλλον; Και μάλιστα με τρόπους που δεν το περιμέναμε κι από εκεί που δεν το περιμέναμε; Να ένα παράδειγμα.

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα βαρυτικά κύματα, δηλαδή κυματισμοί του ίδιου του χώρου και του χρόνου που προκαλούνται από βίαια φαινόμενα, έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στο χωροχρονικό συνεχές που ζούμε όλοι μας απ' όσο νομίζαμε. Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, τα βαρυτικά κύματα μπορούν να αλλοιώσουν τη δομή του χωροχρόνου και να αφήσουν μόνιμα σημάδια, ουλές κι αποτυπώματα σ' αυτόν. Ένα φαινόμενο μνήμης στην ίδια τη δομή του χωροχρόνου, που ίσως να συγκρατεί πληροφορίες κι έτσι να μας βοηθήσει να λύσουμε το Παράδοξο της Πληροφορίας στις μαύρες τρύπες.

https://www.quantamagazine.org/gravitational-waves-should-permanently-distort-space-time-20211208

Όμως δεν τελειώσαμε, έχει κι άλλο. Το 2018, μαθηματικοί ανέλυσαν τις δυνατότητες των βαρυτικών κυμάτων και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως μέσο μεταφοράς μηνυμάτων. Το πιστεύετε ότι αμέσως μετά την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων κάπου το 2012, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν η πιθανή χρήση τους για επικοινωνίες που ξεπερνούν την ταχύτητα του φωτός; Βλέπετε, η βαρύτητα (η οποία δεν είναι δύναμη, αλλά η παραμόρφωση που προκαλεί μια μάζα στον χωροχρόνο) όντως κινείται με την ταχύτητα του φωτός, αλλά ο ίδιος ο χωροχρόνος μπορεί να παραμορφωθεί πολύ πιο γρήγορα απ' την ταχύτητα αυτήν! Κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας δείξει η εποχή του πληθωρισμού, όπου το Σύμπαν φούσκωσε με τρομακτικό ρυθμό σε ελάχιστο χρόνο, με ταχύτητα πολύ μεγαλύτερη απ' αυτήν του φωτός.

https://phys.org/news/2018-10-mathematicians-possibility-gravitational.html

Αν όντως ισχύουν όλα αυτά, αν πράγματι ο χωροχρόνος θυμάται και συγκρατεί πληροφορίες, κι αν τα βαρυτικά κύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επικοινωνίες, τότε ένας συναρπαστικός κόσμος μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε. Ίσως πολιτισμοί πολύ πιο εξελιγμένοι από εμάς να έχουν ήδη βρει τρόπο να μεταδίδουν πληροφορίες παντού στο Σύμπαν, δημιουργώντας τεχνητά βαρυτικά κύματα για επικοινωνίες που ξεπερνούν την ταχύτητα του φωτός. Ίσως ουσιαστικά να ζούμε σ' ένα σύμπαν πλημμυρισμένο από εξωγήινα μηνύματα βαρυτικών κυμάτων, που απλώς δεν μπορούμε ακόμα να τα ανιχνεύσουμε, σαν μαϊμούδες που τρώνε μπανάνες κι επικοινωνούν με φωνές κι ουρλιαχτά, χωρίς ποτέ να καταλάβουν ότι καθημερινά τους διαπερνούν ραδιοκύματα από έναν ραδιοφωνικό σταθμό όχι πολύ μακριά τους. Ίσως εξωγήινοι λαοί εκεί έξω να έχουν βρει τρόπο να αποθηκεύουν αυτές τις πληροφορίες στην ίδια τη δομή του χωροχρόνου, μετατρέποντας το Σύμπαν σε μια βιβλιοθήκη, ή μια βάση δεδομένων. Σ' αυτήν την περίπτωση, εμείς θα είμαστε απλά μυρμήγκια που ψάχνουν για εξυπνότερα μυρμήγκια μέσα σε μια βιβλιοθήκη ή σ' έναν υπολογιστή.

Κι αν η πληροφορία, η γνώση κι η εμπειρία μπορούν να μεταφερθούν στο χωροχρονικό συνεχές, τι θα απέτρεπε πολιτισμούς γαλαξιακής κλίμακας απ' το να δραπετεύσουν εντελώς απ' τα οργανικά και τεχνολογικά δεσμά της ύλης και να γίνουν κυριολεκτικά ένα με το Σύμπαν ως χωροχρονικά πλάσματα, με τη δύναμη να χακάρουν το Σύμπαν και να πλάθουν την ίδια την ύπαρξη κατά βούληση; Κι αν κάποιοι εκεί έξω τα έχουν ήδη καταφέρει όλα αυτά, γιατί όχι κι εμείς κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον; Τι θα μπορούσε να μας σταματήσει απ' το να ξεφύγουμε απ' την ανθρώπινη μας φύση, να δραπετεύσουμε απ' τα οργανικά και μηχανικά μας σώματα, και να εξελιχθούμε σε πραγματικούς αγγέλους ή και θεούς του χωροχρόνου, με τη δύναμη να φτιάχνουμε νέα σύμπαντα και να παίρνουμε τη ζωή και την ίδια την ύπαρξη στα χέρια μας; Κι αν τελικά τα καταφέρουμε, θα δείξουμε τη σοφία και την ευθύνη που χρειάζεται ένας θεός; Ή θα είμαστε δαίμονες και διάβολοι στον χωροχρονικό παράδεισο του Σύμπαντος;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου